Δημοψήφισμα για τη μετανάστευση

Είμαστε μια δημοκρατική χώρα; Βεβαίως. Ο λαός είναι ο κυρίαρχος του πολιτεύματος; Βεβαίως. Στη δημοκρατία ο λαός δεν είναι αυτός που αποφασίζει για την τύχη τη δική του και της χώρας του; Βεβαίως. Τότε, γιατί να μη δοθεί η δυνατότητα και η ελευθερία στο λαό να εκφράσει τις πραγματικές επιθυμίες του για ένα από τα πιο ακανθώδη ζητήματα για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας, τη (λαθρο)μετανάστευση. Η Ελβετία έδωσε το παράδειγμα, γιατί να μην ακολουθήσει η Ελλάδα, αφού, είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι, είναι πραγματικά το λίκνο της δημοκρατίας; Είναι, ίσως, ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί και η πολυπόθητη (;) επιστροφή του έλληνα πολίτη στα πολιτικά πράγματα του τόπου του, αφού, όπως υποστηρίζουν όλοι, είναι ανησυχητικό το γεγονός πως το ποσοστό της αποχής από τα κοινά ολοένα και διευρύνεται, όπως και το ποσοστό όσων αμφιβάλλουν για την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Τι καλύτερο, για να αναθερμανθεί το ενδιαφέρον του έλληνα πολίτη για τα κοινά, από μια δημοκρατική διαδικασία με την οποία θα του δοθεί για πρώτη φορά η δυνατότητα να αποφασίσει άμεσα για ένα καθημερινό ζήτημα - πρόβλημα που ταλανίζει το παρόν, αλλά και προβληματίζει για το μέλλον. Εκτός κι αν κάποιοι φοβούνται το αποτέλεσμα ενός τέτοιου δημοψηφίσματος, γιατί σε περίπτωση, αρκετά πιθανή, που το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό από τις προσωπικές τους επιθυμίες και τα συμφέροντα ορισμένων, θα είναι υποχρεωμένοι να το σεβαστούν. Οπότε το τελικό ερώτημα - δίλημμα δεν είναι: δημοψήφισμα, ή όχι, αλλά: δημοκρατία, ή συμφέροντα;