ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ DEBATE

Ο Αλέξης Τσίπρας επικοινωνιακά πολύ καλός, με αμεσότητα και προσπάθεια ενός νέου λόγου στην Αριστερά σε σύγκριση με την Παπαρήγα, ή ακόμα και τον Αλαβάνο. Έδειξε ηγετικές ικανότητες στο θέμα των εσωτερικών προβλημάτων του ΣΥΡΙΖΑ και έδωσε μια νεανική φρεσκάδα στο debate.

Η Αλέκα Παπαρήγα , σταθερή στις απόψεις του ΚΚΕ, με την γνωστή σοβαρότητά της και πολύ καλύτερη επικοινωνιακά αυτήν την φορά (πήραμε επικοινωνιολόγους συντρόφισσα;)

Ο Γιώργος Καρατζαφέρης δεν ήταν καλός αυτήν την φορά. Προσπάθησε με ευφυολογήματα – που δεν ήταν ούτε έξυπνα – να παρουσιάσει κάτι το διαφορετικό, αλλά δεν κατόρθωσε να στριμώξει ούτε τον Γιώργο Παπανδρέου με τις γνωστές δυσχέρειες στο λόγο του.

Ο Νίκος Χρυσόγενος: Επικοινωνιακά καλός στην αρχή, αλλά τον «ξέσκισαν» με το μακεδονικό στην συνέχεια

Ο Γιώργος Παπανδρέου: Εμφανίσθηκε με τον αέρα του νικητή και κινήθηκε στη γνωστή προεκλογική γραμμή του: κάντε με πρωθυπουργό για να λύσω όλα τα προβλήματά σας. Αλλά δεν παρουσίασε τίποτα το συγκεκριμένο για το πώς θα το κάνει. Απέφυγε συστηματικά να απαντήσει σε όλες τις συγκεκριμένες ερωτήσεις που του έκαναν. Στα εθνικά θέματα στριμώχθηκε φανερά. Προσπάθησε εμφανώς να διαχωριστεί από το «παλαιό» ΠΑΣΟΚ. Σε άλλες ερωτήσεις ήταν καλός και σε άλλες απλά κακός.

Το πιό κρίσιμο σημείο της παρουσίας του ήταν όταν είπε στον Καραμανλή οτι το ΠΑΣΟΚ έφτιαξε το πρόγραμμά του με τα στοιχεία που λέει η ΝΔ και τον ρώτησε αν είναι αληθινά. Με άλλα λόγια άφησε παράθυρο για να πεί όταν γίνει πρωθυπουργός οτι παρέλαβε καμμένη γη και άρα όσα υποσχέθηκε μετατίθενται για αργότερα.

Ο Κώστας Καραμανλής: Επέμεινε στο βασικό προεκλογικό του μότο: «Πρέπει να παρθούν δύσκολες αποφάσεις και εγώ μόνο μπορώ να τις πάρω». Κατάφερε να αναδείξει τις ασάφειες του ΠΑΣΟΚ στα οικονομικά και τι σημαίνουν αυτές για χωριστές κατηγορίες. Ανάδειξε το θέμα του ασύλου και των διαδηλώσεων επιχειρώντας διεμβολισμό του ΛΑΟΣ. Έπεισε ότι δεν είναι διατεθειμένος να φύγει.Ήταν ο καλύτερος, αλλά αυτό το ξέραμε πριν αρχίσει το debate. Η συνέχεια θα κριθεί με το αν καταφέρει να πείσει το ακροατήριό του και γιατί δεν έκανε αυτά που λέει.

Τελικά το πιο καλό σημείο του ντιμπέιτ ήταν οι ερωτήσεις που αντάλλαξαν μεταξύ τους οι αρχηγοί μεταξύ τους. Κατά συνέπεια είναι περιττοί οι δημοσιογράφοι. Να βγαίνουν μόνοι τους και να ρωτάνε ο ένας τον άλλο να το απολαμβάνουμε.