Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Ο πολίτης που τιμά την κάλπη

Αν κάτι δεν του αρέσει στην προεκλογική περίοδο είναι ότι στερείται το καφενείο. Από επιλογή. Είτε περιφέρεται στα σοκάκια της πόλης, είτε σκαλίζει τον κήπο του. Πάντως στο καφενείο δεν πατάει.

Τα πνεύματα που οξύνονται, οι κουβέντες που χρωματίζονται, τον αποτρέπουν.

Ανθρωπος «παλαιάς κοπής», με πρωτόγονη ματιά, γεμάτος χώμα και αρμύρα, δεν καταλαβαίνει ότι η πολιτική είναι σύγκρουση, κι όχι φιλολογικόν τέιον.

Είμαι σίγουρος ότι δεν ενδιαφέρεται αν οι υποψήφιοι μίλησαν προγραμματικά, αγνοεί τη λέξη «διακύβευμα», τα χρέη και τα ελλείμματα τα αντιλαμβάνεται μόνο με όρους δυσχέρειας καταβολής της σύνταξής του, στέκεται αμήχανος μπροστά στο όποιο πολιτικό περιεχόμενο των εκλογών, δεν κατανοεί πώς κάποιος επιλέγει να διαμαρτυρηθεί διά της αποχής, πώς παραιτείται του δικαιώματος.

Ενας επιβάτης στο τρένο, που συμβιβάζεται μ' όποιον ρυθμίζει τα πράγματα. Το «ιδανικό» του «φιλήσυχου» πολίτη. Το μοιραίο «ιδανικό» του αμέριμνου, που γίνεται πολίτης μόνο όταν πλησιάζει τις κάλπες. Ετσι, θα χαρακτήριζαν τον κύριο Νίκο οι «διαβασμένοι».

Ποτέ δεν είχε μεγάλες προσδοκίες, όχι μόνο από την πολιτική, αλλά από τη ζωή. Μπορεί να μην ονειρεύτηκε την αλλαγή θέσης στο τρένο, αλλά είναι περήφανος που τα παιδιά του ταξιδεύουν, και τολμούν να κοιτάζουν μπροστά, πέρα από την καταιγίδα, μ' εμπιστοσύνη.

Είναι χαρούμενος που δεν υποκλίθηκε ποτέ σε «χαμοθεούς» -έτσι αποκαλεί τους πολιτευτάδες- γιατί η κάμψη της μέσης δεν ταιριάζει σε ελεύθερους ανθρώπους.

Δεν περιμένει διορισμούς, μικροεξυπηρετήσεις, και διευκολύνσεις, αλλά δε θα το καταδεχόταν κιόλας. Ψηφίζει, γιατί έχει την έγνοια της αυριανής μέρας.

Ψηφίζει, γιατί θέλει να πιστεύει ότι κάτι θα αλλάξει. Είναι η δέκατη τρίτη φορά που θα ακολουθήσει την ιεροτελεστία. Θα ξυπνήσει αχάραγα. Θα βάλει τα γιορτινά του. Θα καλέσει ταξί. Τον χωρίζουν 40 χιλ. από το εκλογικό τμήμα. Θα πληρώσει περίπου 50 ευρώ.

Θα στηθεί να περιμένει τους δικαστικούς αντιπροσώπους. Θα ψηφίσει πρώτος. Και θα 'χει ολημερίς πλατύ χαμόγελο. Γιατί συμμετείχε στη γιορτή. Κι αυτό είναι μια υπεύθυνη πολιτική πράξη.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.