«Ο ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΖΩΟΓΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΑΣ ΚΙ ΑΡΜΟΝΙΚΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ, ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗΣ, ΒΙΟΘΕΩΡΙΑΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΖΩΗΣ, ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΜΑΣ».
Ο Εθνικισμός μας είναι βουλητική μετουσίωση της Ιστορίας, συνάθροιση παρελθόντος και μέλλοντος σε χρόνο ενεστώτα, έργο Πίστης κι Οργής. Μάχεται γιά να υπάρχει, επιδιώκει να ρυθμιστεί στον ανώτατο εφικτό ρυθμό, αγωνίζεται γιά να διαδραματισθεί. Αντανακλά την συμπυκνωμένη ουσία της Λαϊκής Κοινότητας. Κι’ εμείς καλούμαστε να μεταγγίσουμε αυτήν την λαμπερή ουσία στον λόγο, δίχως διασπάθιση, ανάμεσα σε γραμμές και ήχους, εκφρασμένη σε φθόγγους και γράμματα. Να την αποδώσουμε ολοσχερή, έγκαιρη και κραταιά. Οι φράσεις κι’ οι λέξεις συσσωρεύουν σημασίες και υπαρξιακές διαστάσεις που σφυρηλατήθηκαν επί αιώνες. Αντίθετα η καταγραφή, η εκφορά κι η απόδοσή τους, μπορούν μέσα σ’ ελάχιστο χρόνο να εκτονώσουν σε μια φθηνή και θνησιγενή ματαιότητα αυτήν την χρονοβόρα κι΄ επίμοχθη διαδικασία της εννοιογένεσης. Έτσι υφίσταται ο τρομερός ιστορικός και πνευματικός κίνδυνος να μην αποκαλυφθούν ποτέ τα ιλιγγιώδη μεγέθη των ιδεών και το τεράστιο βάθος των νοημάτων.
Με σκοπό την νικηφόρα δράση, όπως πριν την σύγκρουση σώμα με σώμα, η σιωπή φαίνεται πως αποτελεί ένα διαρκές, στοχαστικό και διεισδυτικό βάθος, ενώ ο λόγος μοιάζει μια φευγαλέα, επιπόλαιη κι’ επικίνδυνη ανάγκη. Ιδού λοιπόν ένα πύρινο κι’ επώδυνο διαρκές δίλημμα : Στην κοπιαστική πορεία του Αγώνα μας, αναζητάμε δραματικά και ταυτόχρονα με την δράση, αφενός την σιωπή, αφετέρου τον λόγο. Τη μεν σιωπή ως δραστική περισυλλογή και διάσωση της ουσίας μας, τον δε λόγο ως δραστική επέκταση και διάδοση της ιδέας μας.
Ο πληρέστερος λόγος είναι η θυμωμένη κραυγή ενός λύκου, η σαφέστερη γραφή είναι το αιμάτινο χάραγμα της λεπίδας, ο ακριβέστερος λόγος είναι η σιωπή. Όμως εύκολα η επιτηδευμένη εγωπαθής σιωπή μπορεί να ξεπέσει τελικά σε πνευματική χειμέρια νάρκη και το πνεύμα ναρκωμένο από την αυτοτελή του αταραξία να χάσει την επερχόμενη «Κοσμική Άνοιξη». Αυτή είναι η καθημερινή εμπειρία της παρακμιακής σύγχρονης εποχής μας. Γιά τούτο κι εμείς, ως γνήσιοι εξάγγελοι των εσχάτων καιρών, συχνά στέκουμε συνειδητά άναρθροι κι’ ανέκφραστοι, αλλά συνάμα εναργείς εργάτες της ενεργού λογικής.
Είναι πανεύκολο η σιωπή να καταστεί μεθοδευμένη οκνηρή απόδραση από την μάχη των ιδεών ή να κριθεί επιπόλαια ως ανυπαρξία διανοήματος. Άλλο τόσο εύκολο είναι να μεταπέσει ο λόγος σε κούφια αντήχηση, σε φτηνό επένδυμα ενός κενού, σε ανιαρή παλινωδία προσωπικών και περιβαλλοντικών αδιεξόδων. Ιδιαίτερα στις μέρες μας η ασταμάτητη φλυαρία του πολύχρωμου εσμού των ξενόδουλων κι αρνησιπάτριδων υποταγμένων, είναι ένα αηδές κι’ ευτελισμένο εφεύρημα που διαβρώνει και ισοπεδώνει την νοητική φυσιογνωμία του Έθνους, για νά διευκολύνει την δόλια ύβρι των εξουσιαστών και την χυδαία επέλαση των οργάνων τους.
Για μας τους «καταραμένους Χρυσαυγίτες», ολόκληρο αυτό το τραγικό δρώμενο συγκλίνει μέσα στην ψυχή μας, ζυμώνεται μέσα στον πυρήνα του είναι μας και τείνει να μετουσιωθεί από παθιασμένη άγρια ενόρμηση και θολό αλλά ισχυρό βίωμα, σε διαυγές και ορθοτόμο θεώρημα προσανατολισμού.
Μοναδική λοιπόν σκοπιμότητα του κειμένου αυτού είναι ν’ αποτελέσει ένα εύστοχο τροχιοδεικτικό μάχης, μιά κλήση πολεμικής συνέγερσης των Συναγωνιστών μας, ένα ακόμη βέλος γιά την φαρέτρα του «ερπετοκτόνου» απολλώνειου τόξου της Εθνικιστικής σκέψης.
Όπως κάθε συμπαγής, ακλόνητη, συνεκτική, ακριβής και συνετή πολιτική ιδέα, ο Λαϊκός Εθνικισμός είναι μια ενότητα δράσης και σκέψης. Δράσης στην οποία ενυπάρχει το έμφυτο και συμφυές Δόγμα της, που γενιέται μέσ’ από ένα συγκεκριμένο σύστημα ιστορικών δυνάμεων. Σ΄ αυτό το σύστημα ιστορικών δυνάμεων εισάγεται το Δόγμα μας κι’ επενεργεί δραστικά στο εσωτερικό του συστήματος, μορφοποιώντας την εξελισσόμενη Ιστορία.
Έχουμε ήδη τονίσει πως το κυρίαρχο ζήτημα το οποίο καθορίζει ξεκάθαρα το επαναστατικό περιεχόμενο και την δραστική μορφή του πολιτικού Δόγματος του Λαϊκού Συνδέσμου είναι ο Προσδιορισμός του Χαρακτήρα της Εθνικής Επανάστασης, δηλαδή η απάντηση στο ερώτημα «ποιά εθνικά και κοινωνικά ζητήματα θα λύσει η επερχόμενη Λαϊκή – Εθνικιστική επανάσταση που επαγγελόμαστε, ποιος φορέας θα καταλάβει την εξουσία». Με βάση αυτήν την κομβική εκτίμηση ο Λαϊκός Σύνδεσμος αποσκοπεί με την πολιτική δράση του να συνεγείρει, να συγκεντρώσει και να κατευθύνει τις κοινωνικές δυνάμεις της Εθνικής Αντίστασης, που είναι συνάμα κινητήριες δυνάμεις του πολιτικού μας αγώνα γιά την Εθνική Αναγέννηση και την Κοινωνική Ανασυγκρότηση του Λαού.
Με υποβαθρο την εθνικιστική κοσμοθεωρία και βιοθεωρία και με μεθοδικό γνώμονα την επιστημονική ανάλυση και τοποθέτηση του συνολικού πολιτικού ζητήματος, ο Λαϊκός Σύνδεσμος εκδηλώνει και εφαρμόζει αδιάκοπα μιάν ασυμβίβαστη, γνήσια κι ολοκληρωμένη επαναστατική πολιτική, αλλά επίσης αποκρίνεται σωστά στα εκάστοτε αναφυόμενα ζητήματα της πολιτικής πάλης.
Στο σημείο αυτό πρέπει να ξεκαθαριστεί απ’ την αρχή : Πρώτα απ’ όλα ο Λαϊκός Εθνικισμός στην πολιτική εφαρμογή του αρνείται ξεκάθαρα κι’ απόλυτα την κυριαρχία μιας τάξης πάνω στην άλλη, δεν επιδιώκει την «πάλη των τάξεων», αλλά την αρμονική συνεργασία των τάξεων για το καλό του Έθνους και του Λαού. Στην αξιοκρατική κοινωνία του Λαϊκού Εθνικού Κράτους δεν χωράει και δεν μπορεί να υπάρχει εκμεταλλεύτρια και εκμεταλλευόμενη τάξη, αλλά όλες οι κοινωνικές ομάδες οφείλουν να συνεργάζονται αρμονικά για το καλό ολόκληρης της Λαϊκής Κοινότητας, συντονισμένες από την Πολιτεία του Εθνικού-Λαϊκού Κράτους. Αυτή η διάσταση της πολιτικής μας αντίληψης, εκφράζεται περίτρανα, ξεκάθαρα και ολοκληρωμένα μέσα στο σύνθημα «Κοινωνική Ανασυγκρότηση κι’ Εξισορρόπηση».
Οι Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής δεν μάχονται για ν’ αλλάξει νταβατζήδες ο Λαός και στην θέση των πλουτοκρατών να έρθουν οι κομισσάριοι. Μάχονται για την ανατροπή του Καθεστώτος της εθνοκτόνας πλουτοκρατικής τάξης (που δεν ξεχωρίζει σε δεξιά ή αριστερή έκδοση, είναι δυό κεφάλια μ’ ένα στομάχι) και πολεμούν το εγκληματικό σύστημα του καπιταλισμού, σ’ όποια από τις καθεστωτικές μορφές του εκφράζεται.
Οι Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής στέκονται στο πλευρό της εργατικής τάξης και της αγροτιάς, που σήμερα αποτελούν τα κυρίαρχα θύματα της απάνθρωπης πλουτοκρατικής εκμετάλλευσης, όχι από εκλεκτική μεροπληπτική υποκρισία ή σκόπιμα μεριστικό ανθρωπισμό, αλλά γιατί πιστεύουν ακράδαντα στην Κοινωνική Δικαιοσύνη, δίχως ταξικές εξαιρέσεις, βεβαίως με προτεραιότητες φυσικής επιβίωσης. Γιά μας είναι παγερά αδιάφορο το βόλεμα κι η καλοπέραση κάποιας κοινωνικής ομάδας σε βάρος της Εθνικής Επιβίωσης. Όποιος απεργάζεται τον θάνατο του Λαού μας ας ψοφήσει επώδυνα, άσχετα με την ταξική του προέλευση κι’ ούτε το κουφάρι του να μη βρεί θέση να ταφεί στην πάτρια γή.
Είναι επίσης βέβαια και ιστορικά διαπιστωμένη παράμετρος ότι, στην πολιτική πάλη εκδηλώνονται δυναμικά, ποικίλα ατομικά και συντεχνιακά οικονομικά συμφέροντα αποφασιστικής σημασίας. Όμως για εμάς τους Εθνικιστές η σχέση της Πολιτικής και της οικονομίας δεν παύει να είναι απόλυτα μονοσήμαντη : Η Πολιτική διέπει την οικονομία! Και για κανένα λόγο ιδεολογικής αδυναμίας, μικροπολιτικής σκοπιμότητας ή φτηνιάρικου οπορτουνισμού δεν θα υποτάξουμε το μέρος στο όλο, ξεπουλώντας την κοσμοϊστορική διάσταση της συλλογικής ύπαρξης, ώστε να γίνουμε αρεστοί στους ποικιλώνυμους θανάσιμους εχθρούς μας.
Η «κοινωνία» αποτελεί ένα ρευστό, δυναμικά τροποποιούμενο ιστορικό μόρφωμα, σ’ αντίθεση με την Λαϊκή Κοινότητα η οποία συνιστά μια φυσική διαχρονική «σταθερά». Ο όποιος κοινωνικοοικονομικός σχηματισμός δεν έχει κατ’ ανάγκη ενιαία σύσταση, σε αντίθεση με τον διαχρονικό εθνοφυλετικό συμπαγή κορμό της Λαϊκής Κοινότητας. Το ιδεολογικό, κοσμοθεωρητικό, πολιτισμικό και πολιτικό εποικοδόμημα, εδράζεται πάνω σ’ αυτόν τον κορμό κι’ ο ρόλος των οικονομικών σχέσεων στην διαμόρφωσή του είναι ολότελα παροδικός κι’ επιφανειακός.
Μ’ ανίκητο όπλο την Εθνικιστική Κοσμοθεωρία, απέναντι στα ψευτο-είδωλα που απαρτίζουν την σύγχρονη γραικυλική κοινωνιοπάθεια δηλαδή ενάντια στην απόλυτη πνευματική ανυπαρξία της αντεθνικής ψευτοδιανόησης , στη δήθεν εγγενή σπουδαία αξία του «ατόμου», στην επιβεβλημένη με νομοθετήματα ισότητα όλων των ανθρωπόμορφων όντων, στην αρρωστημένη λατρεία προς την τάχα «βούληση της πλειοψηφίας» που υποβιβάζει την πολιτική σε δημοσκοπική έρευνα , στην κοινωνική επιτυχία του star system και των status symbols, ο Εθνικισμός αντιπαρατάσσει τις βαθύτερες διαχρονικές δυνάμεις τις Λαϊκής Κοινότητας που δεν μπορούν να καταμετρηθούν και να ζυγιστούν, που δεν γίνονται αντιληπτές με στατιστικούς υπολογισμούς και συμφεροντική λογική : τις Δυνάμεις της Εθνικής Ψυχής και του Αίματος, δυνάμεις απερινόητες κι΄ εξωλογικές, που όμως η επίδρασή τους μορφοποιεί σαφώς μετρήσιμα και λογικά αντιληπτά αποτελέσματα. Η αποτύπωση της επαναστατικής Εθνικιστικής Κοσμοθεωρίας στην πολιτική πράξη και στην ίδια την καθημερινή ζωή αποτελεί το πολυδιάστατο Δόγμα μας…
ΠΗΓΗ : http://xryshaygh.wordpress.com/2011/09/10/%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%BF%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%85/
